Ang Pangit Na Si Mhona

Si Mhona ay isang batang mag aaral na may kakaibang itsura. Siya ang tapunan ng tuksuhan sa klase nila simula ng siya ay mag aral. Sya din ang pinaka-maliit sa kanilang klase. Labing isang gulang na si Mhona subalit ang kanyang tangkad ay katulad lamang ng isang walong taong bata.

Ulila na siya at ang kanyang mabait at matiyagang tyahen lamang niya ang nag a-alaga at nag aaruga sa kanya. Madalas umuuwi si mhona sa kanilang bahay na umiiyak at malungkot. Subalit

"Mhona, hayaan mo na sila kahit ganyan ka ikaw pa rin ang nag iisang anak ko at pamangkin. Makikita mo balang araw titingalain ka din nila" ganito ang laging sinasabi ng kanyang naging nanay-nanayan.

Nasa ika- anim na baitang na siya. Matataas ang kanyang marka at hindi rin nya pinapabayaan ang kanyan g pag aaral. Kahit na wala siyang kaibigan masaya pa rin sya pag nakakapag basa sya ng mga aklat. Ito na ang naging libangan ni Mhona simula pa lang.

Bukas, na ang araw ng kanilang pag tatapos sa elementarya . Masayang masaya ang tiyahin ni Mhona syempre siya ang nakuhang balidektoryan ng kanilang skwelahan.

"Tignan mo Mhona ikaw ang pinakamatalinong estudyante sa paaralan nyo." Wika ng tiya nya.

"Salamat po tiya" Nakangiting tugon nito.

Isang araw habang nag lalakad ang batag si Mhona nakasalubong niya ang kanyang dating mga kamag aral. Binati siya nito at niyaya.

"Mhona gusto mo bang sumama sa amin? " Tanong ng salabahe nyang kaklase na si Cherry.

"Saan naman tayu pupunta?" Patanong na sambit din nito.

"Sa ilog mag lalaro tayo at maliligo"

"Hindi ba marumi ang tubig doon?"

Dahil sa kagustuhan na rin ni Mhona na makasama ang ibang batang tulad nya, dali dali siyang sumama sa mga ito at hindi na nag paalam sa kanyang tita.

Pag-dating nila doon. Walang pasa-pasabi ng itulak sya ng kanyang dating kamag aral na si Cherry at ng ibang bata pa na kasama nito sa maruming ilog. Mabuti na lamang at mababaw ang ilog na pinag tulakan sa kanya.

Iyak ng iyak si Mhona, habang tawa naman ng tawa ang mga salbaheng bata na gumawa sa kanya niyon.

Umuuwi siyang basa ng basa at bahing ng bahing. Nag aalalang lumapit sa kanya ang kanyang tiya at tinanong siya nito.

"Anong bang nangyari sayong bata ka?"

"Tinulak po ako ni Cherry sa ilog kaya po sinipon ako huhu.." umiiyak niyang sagot.

Binihisan siya nito at inamo. Pinakain at pinainom ng gamot ng matapos.

Naulit pa ng naulit ang mga ginagawa ni Cherry kay Mhona hanggang isang araw.Isang lalaki ang sumusunod kay Cherry na nais siyang gawan ng masama. Nakita ito ni Mhona at natakot siya na baka anong mangyari kay cherry. Dali dali siyang tumawag ng pulis at nag sumbong ito. Sinundan
niya si Cherry at nagulat siya ng makita nya na ang lalaki ay sinasaktan ang dati niyang kamag aral. Hinuli ng pulis ang lalaki at yumakap si Cherry kay mhona at nagpapasalamat ito ng malaki sa kanya.

Simula noon hindi na sya inaway nito at naging matalik pa nya itong kaibigan.